Hoe vondt je de PMR dag.. 24 juni Oveloon..
-
- Berichten: 847
- Lid geworden op: do mei 25, 2006 10:53 pm
- Locatie: Overloon
- Contacteer:
Nou vechtacteervoetbal gekeken en nu ff tijd om op het forum te kijken.
Het was leuk, en graag gedaan natuurlijk, samen met Arwin en Mark is het zeker geslaag ook het weer kon niet beter.
En daar kan ik sinds vandaag goed over mee praten.
Samen met Newborn de Eifel in geweest zoals gezegd. Naar de konditorei stop maar rechtstreeks via de snelweg naar huis gereden ivm de weervoorspellingen. Over de A61 is het rechts licht en links (west) boven de Eifel donker en onweer.
Wij denken nog als we door rijden...ik had al het deuntje van riding the storm out in mijn hoofd.... Helaas het verkeer schoot voor geen meter op en (ondertussen omdat ik mijn regenbroek aan had getrokken en Newborn weg reed in de veronderstelling dat ik hem toch wel in zou halen) wij werden ingehaald door het noodweer.
Newborn stond onder een brug te schuilen en ik dacht (we hadden kontakt over 4 km van elkaar) ik rij wel naar hem toe. Het was echter niet te doen. Auto's reden nog geen 50 en ik waaide ook bijna van mijn motor. Dus maar van de snelweg af. Kon echter nergens schuilen. en ook mensen met caravens gingen met de auto tegen de wind stilstaan.
Het ging tekeer, ik zat in een heuse windhoos! Onweer sloeg vlakbij in en takken en bomen begaven het. Toen ik weer weg reed de snelweg op was deze bezaaid met takken en was het door het verkeer aan de zijkant van de weg gereden. Het was net of je langs heggen reed.
Verder terug alleen nog lichte regen en onweer. Maar wel droge kleren en voeten! Zijknatte helm van onder en handschoenen doorweekt.
Verder heerlijk gereden in de Eifel en de nodige kurven gekratzt! En een windhoos mee maken met goed gevolg is eigenlijk ook niet verkeerd. Er waren wel veel ongelukken gebeurt want hulpdiensten reden af en aan waar ik stond.
Het was leuk, en graag gedaan natuurlijk, samen met Arwin en Mark is het zeker geslaag ook het weer kon niet beter.
En daar kan ik sinds vandaag goed over mee praten.
Samen met Newborn de Eifel in geweest zoals gezegd. Naar de konditorei stop maar rechtstreeks via de snelweg naar huis gereden ivm de weervoorspellingen. Over de A61 is het rechts licht en links (west) boven de Eifel donker en onweer.
Wij denken nog als we door rijden...ik had al het deuntje van riding the storm out in mijn hoofd.... Helaas het verkeer schoot voor geen meter op en (ondertussen omdat ik mijn regenbroek aan had getrokken en Newborn weg reed in de veronderstelling dat ik hem toch wel in zou halen) wij werden ingehaald door het noodweer.
Newborn stond onder een brug te schuilen en ik dacht (we hadden kontakt over 4 km van elkaar) ik rij wel naar hem toe. Het was echter niet te doen. Auto's reden nog geen 50 en ik waaide ook bijna van mijn motor. Dus maar van de snelweg af. Kon echter nergens schuilen. en ook mensen met caravens gingen met de auto tegen de wind stilstaan.
Het ging tekeer, ik zat in een heuse windhoos! Onweer sloeg vlakbij in en takken en bomen begaven het. Toen ik weer weg reed de snelweg op was deze bezaaid met takken en was het door het verkeer aan de zijkant van de weg gereden. Het was net of je langs heggen reed.
Verder terug alleen nog lichte regen en onweer. Maar wel droge kleren en voeten! Zijknatte helm van onder en handschoenen doorweekt.
Verder heerlijk gereden in de Eifel en de nodige kurven gekratzt! En een windhoos mee maken met goed gevolg is eigenlijk ook niet verkeerd. Er waren wel veel ongelukken gebeurt want hulpdiensten reden af en aan waar ik stond.
-
- Berichten: 5848
- Lid geworden op: do mei 11, 2006 9:02 pm
- Locatie: Schoten - Belgium
- Contacteer:
-
- Berichten: 847
- Lid geworden op: do mei 25, 2006 10:53 pm
- Locatie: Overloon
- Contacteer:
Nee nog steeds niet!
Die zit chagerijnig hier in een pension in Overloon waar die gisteren ook al geslapen had. Vooral de scheidsrechter vond die niet te geloven!
Toen die onder een brug stond had die de lampen ivm veiligheid aangezet en was met zijn Garmin aan het spelen. Toen die na een kwartier weer wilde starten was zijn accu leeg.
Met behulp van een duwende duitser heeft die hem weer in z'n 2 aangekregen en kwam bijna een uur later dan ik in Overloon.
Daarna hebben we met leftovers van de BBQ (bier en chips) de vechtstrijd zitten bekijken.
Die zit chagerijnig hier in een pension in Overloon waar die gisteren ook al geslapen had. Vooral de scheidsrechter vond die niet te geloven!
Toen die onder een brug stond had die de lampen ivm veiligheid aangezet en was met zijn Garmin aan het spelen. Toen die na een kwartier weer wilde starten was zijn accu leeg.
Met behulp van een duwende duitser heeft die hem weer in z'n 2 aangekregen en kwam bijna een uur later dan ik in Overloon.
Daarna hebben we met leftovers van de BBQ (bier en chips) de vechtstrijd zitten bekijken.
Laatst gewijzigd door marcelcbrxx op ma jun 26, 2006 8:53 am, 1 keer totaal gewijzigd.
-
- Berichten: 3128
- Lid geworden op: wo mei 24, 2006 9:39 pm
- Locatie: XX-city
- Contacteer:
-
- Berichten: 5848
- Lid geworden op: do mei 11, 2006 9:02 pm
- Locatie: Schoten - Belgium
- Contacteer:
-
- Berichten: 684
- Lid geworden op: wo mei 24, 2006 8:47 pm
- Locatie: Sommelsdijk, The Netherlands
- Contacteer:
-
- Berichten: 847
- Lid geworden op: do mei 25, 2006 10:53 pm
- Locatie: Overloon
- Contacteer:
De tafels waren vol met lekkers.
Twee smokkelaars naast elkaar.
Smikkelen
Marty Blauwe Bird
De mini PMR - Navigatie goeroe doet zijn ronde.
Niet alleen borden maar ook schotels
Net nog even mijn motor bekeken.....voordeel van een windhoos over je heen: Geen enkel insect meer op de motor te vinden, zal zo het topic even opzoeken.
Twee smokkelaars naast elkaar.
Smikkelen
Marty Blauwe Bird
De mini PMR - Navigatie goeroe doet zijn ronde.
Niet alleen borden maar ook schotels
Net nog even mijn motor bekeken.....voordeel van een windhoos over je heen: Geen enkel insect meer op de motor te vinden, zal zo het topic even opzoeken.
-
- Berichten: 782
- Lid geworden op: vr mei 26, 2006 11:31 am
- Locatie: Boskoop NL
- Contacteer:
Pfffff…… dat was me het weekendje wel zeg!
De adrenaline spiegel is nu gelukkig weer bijna terug naar normaal.
Ik kan je wel verklappen dat in één weekend een PMR-barbecue, een rit door de Eifel met Marcel, een mega-noodweer èn de uitschakeling van Oranje meemaken, eigenlijk helemaal niet saai is ….
Om bij het begin te beginnen: ik heb het al persoonlijk gedaan maar graag wil ik Marcel en Ilonka bedanken voor hun gastvrijheid en MXXL en RK voor het op touw zetten van de bbq en Evelakes en Snowy voor de banketbakkerswinkel die ze hadden meegenomen en de overige BB’ers voor de gezelligheid.
Zoals bekend, was ik de enige die tijd en zin had om met Marcel mee te gaan voor een rondje Eifel op zondag .
Ik overnachtte in een pension in Overloon, op loopafstand van Marcel. We hadden om 9 uur afgesproken te vertrekken en omdat het weer al wat broeierig aanvoelde hebben we eerst nog even gekeken naar de weersvoorspellingen voor de Eifel. Nou dat zag er dus perfekt uit!
Eerst nog even de route ook in mijn Garmin gezet, de PMR’s gecheckt en we konden gaan. Gelukkig had ik tijdens de barbecue al uitvoerig aan Marcel uitgelegd wat voor een chopper toerist ik eigenlijk ben maar Marcel vond dat geen probleem en beloofde dat hij zich aan mij aan zou passen.
Na een aanloopje over de A61 autobahn met een rustig gangetje van rond de 180, namen we op een gegeven moment een afslag waar Marcel over de PMR aankondigde: welkom in de Eifel! Vanaf dat moment hebben we geen recht stuk meer gehad, alleen maar bochten variërend van best wel krappe haarspeldbochten tot aan Formule1-achtige trajecten.
Ik had wel eerder met de Bird in Sauerland en in de Harz gereden maar nooit 3000 bochten aan één stuk en zo’n dagafstand. Een mooie vuurdoop voor mij, eigenlijk geen ho-momenten gehad, wel zeer vermoeiend door de voortdurende concentratie die nodig is. Door ons verschil in rijkunst en ervaring heeft Marcel zich redelijk moeten inhouden, dat heeft ie zonder morren gedaan en dat is op zich een compliment waard. Op sommige trajecten ging Marcel op eigen tempo – dan riep ie door de PMR: ik zie je boven wel weer - en dan heb je dus echt veel gemak van Garmin en PMR, je raakt elkaar niet kwijt en het maakt het motorrijden op die manier leuker.
We hadden de hele dag mooi weer maar toen we ’s middags bij een konditorei aan de grote punten gebak zaten en het wat benauwder werd en omdat ik het wel mooi vond zo, besloten we om de route in te korten en op huis aan te gaan. Toen het wat begon te betrekken, besloot Marcel om alvast maar de regenbroek aan te trekken. Omdat ik niks extra’s bij me had zou ik alvast doorrijden – Marcel zou me wel weer inhalen en we hadden het gevoel zo misschien nog voor de bui binnen te kunnen zijn.
Op de A61 begon het er steeds donkerder uit te zien – weliswaar een fantastisch schouwspel – als je naar links keek was het pikzwart en naar rechts was het onbewolkt en hoogzomer. Ik hield goed de sloffen erin en had nog de hoop dat we de dans konden ontspringen. Ik verbaasde me erover dat Marcel me nog steeds niet bijgehaald had en op een gegeven moment hoorde ik hem gelukkig over de PMR – hij zat op een stuk waar je 80 mocht achter twee Belgen die van geen wijken wisten.
In één keer schoten de bliksemschichten links van de autobahn naar de aardbodem, soms zag ik er twee, drie tegelijk inslaan. Omdat het aan de linkerkant van de autobahn bleef kon ik in goed tempo blijven doorrijden waarbij ik me voornam om onmiddellijk wanneer het onweer vóór me zou verschijnen ik óf onder een viaduct zou stoppen óf de eerste de beste afslag zou nemen. Ik had het nog niet gedacht of de eerste spatjes vielen en de wind begon wat aan te wakkeren. Ik zag een bord Afslag Gymnich 500m en besloot die te nemen, maar nog voor dat ik er was werden de rukwinden hevig en turbulent en had ik veel moeite om de Bird nog in het spoor te houden, mijn snelheid had ik al laten zakken tot onder de 50 en gelukkig reed ik op de afrit zelf enigszins onder de beschutting van de begroeiing. Bladeren en takken vlogen door de lucht, op zo’n 200 meter na de afrit zag ik tot mijn opluchting een redelijk breed viaduct, het stortregende inmiddels, ik stopte onder het viaduct en toen ik veilig tot stilstand was gekomen , begon het te hagelen. Niet gewoon maar brokken van 3-4 cm doorsnee. En maar blikseminslagen rondom. Direkt begonnen er waar ik stond ook auto’s te stoppen om te schuilen.
Omdat het zo aardedonker was liet ik om goed zichtbaar te zijn mijn licht branden en de knipper aanstaan. Ondertussen zat ik op de Garmin te vogelen waar ik precies zat en hoever het nog naar Overloon was.
Na een minuut of tien leek het ergste voorbij te zijn, ik wachtte nog even totdat de hagel van het wegdek weggespoeld was.
Starten……… het enige wat ik hoorde was een flauw prrrrrrt, prrrrrt, prrrrrrt. Er gebeurde niks – accu leeg.
F*ck.
Mijn PMR werkt gelukkig op de eigen accu maar het lukte niet om kontakt met Marcel te krijgen.
Dan maar proberen zelf aan te duwen in z’n twee. F*ck bijna evenwicht verloren en op m’n plaat, dat ging dus zonder hulp niet lukken. Op dat moment gaat m’n mobieltje – ha, denk ik, dat is Marcel die heeft inmiddels m’n mobiele nummer achterhaald (we hadden dus vooraf geen nummers uitgewisseld – beginnersfout!). Nee, het was mijn vrouw die van huis belde omdat ze ineens het gevoel had gekregen dat het niet goed met me ging?!
Na mijn uitleg dat ze een goed gevoel voor timing had, ik zojuist een mega-noodweer had meegemaakt en ik in m’n uppie op een verlaten weg stond met een motor die niet startte, was ze weer helemaal gerustgesteld…. NOT. Ik beloofde plechtig dat ik direkt zou laten weten zodra ik weer onderweg was.
Zodra de eerste auto’s naderden begon ik wat hulpeloos te zwaaien en te wenken maar kennelijk niet overtuigend genoeg want pas ongeveer de tiende auto stopte. Daarin zat ’n ontzettend lief omaatje achter het stuur. Ze schatte zelf ook al in dat ze beter niet achter een motorfiets kon gaan aanhollen. De volgende die stopte was een krasse zestiger die onmiddellijk bereid was mij te helpen aanduwen – dat ging lekker, ik erop, samen effe goed vaart maken, koppeling los en beng! in één keer aanslaan. Goh, wat was ik blij.
Gelukkig bliksemde het niet meer, het regende wel maar niet meer zo heftig en ik voelde me goed bij een tempo tussen 100 en 140. Dat ik door en door nat was maakte me al helemaal niks meer uit.
Op de Garmin zag ik dat als ik zo door bleef gaan ik om ongeveer half negen in Overloon zou zijn – dus op tijd om droge kleren aan te trekken en om niks van DE WEDSTRIJD te hoeven missen. Klokslag half negen reed ik bij Marcel langs en gelukkig zag ik direkt zijn Bird in de carport staan, praten doen we straks wel zei Marcel, rij naar je pension, trek wat droogs aan, dan gaan we voetballen kijken.
Zo gezegd, zo gedaan.
Een heerlijk voldaan gevoel, relaxed op de bank bij Marcel, koud biertje erbij, voetbal kijken – super.
Het voetbal zelf daar zullen we het maar niet over hebben, maar het weekend, dat was ONVERGETELIJK.
De adrenaline spiegel is nu gelukkig weer bijna terug naar normaal.
Ik kan je wel verklappen dat in één weekend een PMR-barbecue, een rit door de Eifel met Marcel, een mega-noodweer èn de uitschakeling van Oranje meemaken, eigenlijk helemaal niet saai is ….
Om bij het begin te beginnen: ik heb het al persoonlijk gedaan maar graag wil ik Marcel en Ilonka bedanken voor hun gastvrijheid en MXXL en RK voor het op touw zetten van de bbq en Evelakes en Snowy voor de banketbakkerswinkel die ze hadden meegenomen en de overige BB’ers voor de gezelligheid.
Zoals bekend, was ik de enige die tijd en zin had om met Marcel mee te gaan voor een rondje Eifel op zondag .
Ik overnachtte in een pension in Overloon, op loopafstand van Marcel. We hadden om 9 uur afgesproken te vertrekken en omdat het weer al wat broeierig aanvoelde hebben we eerst nog even gekeken naar de weersvoorspellingen voor de Eifel. Nou dat zag er dus perfekt uit!
Eerst nog even de route ook in mijn Garmin gezet, de PMR’s gecheckt en we konden gaan. Gelukkig had ik tijdens de barbecue al uitvoerig aan Marcel uitgelegd wat voor een chopper toerist ik eigenlijk ben maar Marcel vond dat geen probleem en beloofde dat hij zich aan mij aan zou passen.
Na een aanloopje over de A61 autobahn met een rustig gangetje van rond de 180, namen we op een gegeven moment een afslag waar Marcel over de PMR aankondigde: welkom in de Eifel! Vanaf dat moment hebben we geen recht stuk meer gehad, alleen maar bochten variërend van best wel krappe haarspeldbochten tot aan Formule1-achtige trajecten.
Ik had wel eerder met de Bird in Sauerland en in de Harz gereden maar nooit 3000 bochten aan één stuk en zo’n dagafstand. Een mooie vuurdoop voor mij, eigenlijk geen ho-momenten gehad, wel zeer vermoeiend door de voortdurende concentratie die nodig is. Door ons verschil in rijkunst en ervaring heeft Marcel zich redelijk moeten inhouden, dat heeft ie zonder morren gedaan en dat is op zich een compliment waard. Op sommige trajecten ging Marcel op eigen tempo – dan riep ie door de PMR: ik zie je boven wel weer - en dan heb je dus echt veel gemak van Garmin en PMR, je raakt elkaar niet kwijt en het maakt het motorrijden op die manier leuker.
We hadden de hele dag mooi weer maar toen we ’s middags bij een konditorei aan de grote punten gebak zaten en het wat benauwder werd en omdat ik het wel mooi vond zo, besloten we om de route in te korten en op huis aan te gaan. Toen het wat begon te betrekken, besloot Marcel om alvast maar de regenbroek aan te trekken. Omdat ik niks extra’s bij me had zou ik alvast doorrijden – Marcel zou me wel weer inhalen en we hadden het gevoel zo misschien nog voor de bui binnen te kunnen zijn.
Op de A61 begon het er steeds donkerder uit te zien – weliswaar een fantastisch schouwspel – als je naar links keek was het pikzwart en naar rechts was het onbewolkt en hoogzomer. Ik hield goed de sloffen erin en had nog de hoop dat we de dans konden ontspringen. Ik verbaasde me erover dat Marcel me nog steeds niet bijgehaald had en op een gegeven moment hoorde ik hem gelukkig over de PMR – hij zat op een stuk waar je 80 mocht achter twee Belgen die van geen wijken wisten.
In één keer schoten de bliksemschichten links van de autobahn naar de aardbodem, soms zag ik er twee, drie tegelijk inslaan. Omdat het aan de linkerkant van de autobahn bleef kon ik in goed tempo blijven doorrijden waarbij ik me voornam om onmiddellijk wanneer het onweer vóór me zou verschijnen ik óf onder een viaduct zou stoppen óf de eerste de beste afslag zou nemen. Ik had het nog niet gedacht of de eerste spatjes vielen en de wind begon wat aan te wakkeren. Ik zag een bord Afslag Gymnich 500m en besloot die te nemen, maar nog voor dat ik er was werden de rukwinden hevig en turbulent en had ik veel moeite om de Bird nog in het spoor te houden, mijn snelheid had ik al laten zakken tot onder de 50 en gelukkig reed ik op de afrit zelf enigszins onder de beschutting van de begroeiing. Bladeren en takken vlogen door de lucht, op zo’n 200 meter na de afrit zag ik tot mijn opluchting een redelijk breed viaduct, het stortregende inmiddels, ik stopte onder het viaduct en toen ik veilig tot stilstand was gekomen , begon het te hagelen. Niet gewoon maar brokken van 3-4 cm doorsnee. En maar blikseminslagen rondom. Direkt begonnen er waar ik stond ook auto’s te stoppen om te schuilen.
Omdat het zo aardedonker was liet ik om goed zichtbaar te zijn mijn licht branden en de knipper aanstaan. Ondertussen zat ik op de Garmin te vogelen waar ik precies zat en hoever het nog naar Overloon was.
Na een minuut of tien leek het ergste voorbij te zijn, ik wachtte nog even totdat de hagel van het wegdek weggespoeld was.
Starten……… het enige wat ik hoorde was een flauw prrrrrrt, prrrrrt, prrrrrrt. Er gebeurde niks – accu leeg.
F*ck.
Mijn PMR werkt gelukkig op de eigen accu maar het lukte niet om kontakt met Marcel te krijgen.
Dan maar proberen zelf aan te duwen in z’n twee. F*ck bijna evenwicht verloren en op m’n plaat, dat ging dus zonder hulp niet lukken. Op dat moment gaat m’n mobieltje – ha, denk ik, dat is Marcel die heeft inmiddels m’n mobiele nummer achterhaald (we hadden dus vooraf geen nummers uitgewisseld – beginnersfout!). Nee, het was mijn vrouw die van huis belde omdat ze ineens het gevoel had gekregen dat het niet goed met me ging?!
Na mijn uitleg dat ze een goed gevoel voor timing had, ik zojuist een mega-noodweer had meegemaakt en ik in m’n uppie op een verlaten weg stond met een motor die niet startte, was ze weer helemaal gerustgesteld…. NOT. Ik beloofde plechtig dat ik direkt zou laten weten zodra ik weer onderweg was.
Zodra de eerste auto’s naderden begon ik wat hulpeloos te zwaaien en te wenken maar kennelijk niet overtuigend genoeg want pas ongeveer de tiende auto stopte. Daarin zat ’n ontzettend lief omaatje achter het stuur. Ze schatte zelf ook al in dat ze beter niet achter een motorfiets kon gaan aanhollen. De volgende die stopte was een krasse zestiger die onmiddellijk bereid was mij te helpen aanduwen – dat ging lekker, ik erop, samen effe goed vaart maken, koppeling los en beng! in één keer aanslaan. Goh, wat was ik blij.
Gelukkig bliksemde het niet meer, het regende wel maar niet meer zo heftig en ik voelde me goed bij een tempo tussen 100 en 140. Dat ik door en door nat was maakte me al helemaal niks meer uit.
Op de Garmin zag ik dat als ik zo door bleef gaan ik om ongeveer half negen in Overloon zou zijn – dus op tijd om droge kleren aan te trekken en om niks van DE WEDSTRIJD te hoeven missen. Klokslag half negen reed ik bij Marcel langs en gelukkig zag ik direkt zijn Bird in de carport staan, praten doen we straks wel zei Marcel, rij naar je pension, trek wat droogs aan, dan gaan we voetballen kijken.
Zo gezegd, zo gedaan.
Een heerlijk voldaan gevoel, relaxed op de bank bij Marcel, koud biertje erbij, voetbal kijken – super.
Het voetbal zelf daar zullen we het maar niet over hebben, maar het weekend, dat was ONVERGETELIJK.
- MarcB
- BOC Bestuur
- Berichten: 7691
- Lid geworden op: vr mei 12, 2006 8:46 pm
- Locatie: Vlijmen - The Netherlands
- Contacteer:
-
- Berichten: 5848
- Lid geworden op: do mei 11, 2006 9:02 pm
- Locatie: Schoten - Belgium
- Contacteer:
-
- Berichten: 9801
- Lid geworden op: di mei 23, 2006 10:35 pm
- Contacteer:
Mooi verhaal en idd wat een avontuur. Ik weet hoe je, je gevoelt moet hebben. Ik heb ook wel eens in zo'n bui gereden
Nobody likes sitecars, until you show up in camp whit dinner for twelve and a keg of beer
Blackbird onderdelen KLIK hier
Blackbird onderdelen KLIK hier
-
- Berichten: 3128
- Lid geworden op: wo mei 24, 2006 9:39 pm
- Locatie: XX-city
- Contacteer:
-
- Berichten: 782
- Lid geworden op: vr mei 26, 2006 11:31 am
- Locatie: Boskoop NL
- Contacteer:
Ja, ongeveer een kwartier, op de plek waar ik stond leek me dat wel zo veilig, had alleen niet gedacht dat dat de accu zo zou verzwakken ...RK schreef:wat een avontuur maar goed dat je kon schuilen en dat jullie weer heelhuids zijn thuisgekomen!
wat ik niet snap is dat je accu zo snel leeg was .... had jij je koplamp aan laten staan ofzo?
-
- Berichten: 3128
- Lid geworden op: wo mei 24, 2006 9:39 pm
- Locatie: XX-city
- Contacteer:
heb je nog geen safety lights ? (verkoopt marcel ook)newborn schreef:Ja, ongeveer een kwartier, op de plek waar ik stond leek me dat wel zo veilig, had alleen niet gedacht dat dat de accu zo zou verzwakken ...RK schreef:wat een avontuur maar goed dat je kon schuilen en dat jullie weer heelhuids zijn thuisgekomen!
wat ik niet snap is dat je accu zo snel leeg was .... had jij je koplamp aan laten staan ofzo?
-
- Berichten: 847
- Lid geworden op: do mei 25, 2006 10:53 pm
- Locatie: Overloon
- Contacteer:
afstand pmr
Nou Jos,
Na jouw verhaal te hebben gelezen was ik nieuwsgierig hoever wij van elkaar af hebben gestaan. Terwijl jij al schuilde ben ik je dus voorbij gereden omdat ik de afslag door het slechte weer al niet meer kon zien. (emoticon met blindenstok aan de vangrail)
Wij hebben over een afstand van meer dan 16 km met elkaar gesproken. Welliswaar niet altijd even duidelijk, maar dat het zo ver kan met een Kenwood en een TTI 1446 zal wel door de bizarre weeromstandigheden zijn gekomen. Ook de Garmin wijst precies aan waar ik gestaan heb, en dat jij bij die afslag stond had je al over de PMR gezegd. Even een plaatje om een indruk te krijgen:
Klik op het plaatje om het duidelijker te krijgen.
Ik denk niet dat iemand dit record ooit zal willen verbeteren omdat je tijdens het vestigen erg nat zal worden!
Na jouw verhaal te hebben gelezen was ik nieuwsgierig hoever wij van elkaar af hebben gestaan. Terwijl jij al schuilde ben ik je dus voorbij gereden omdat ik de afslag door het slechte weer al niet meer kon zien. (emoticon met blindenstok aan de vangrail)
Wij hebben over een afstand van meer dan 16 km met elkaar gesproken. Welliswaar niet altijd even duidelijk, maar dat het zo ver kan met een Kenwood en een TTI 1446 zal wel door de bizarre weeromstandigheden zijn gekomen. Ook de Garmin wijst precies aan waar ik gestaan heb, en dat jij bij die afslag stond had je al over de PMR gezegd. Even een plaatje om een indruk te krijgen:
Klik op het plaatje om het duidelijker te krijgen.
Ik denk niet dat iemand dit record ooit zal willen verbeteren omdat je tijdens het vestigen erg nat zal worden!
Laatst gewijzigd door marcelcbrxx op wo jun 28, 2006 8:09 am, 1 keer totaal gewijzigd.
-
- Berichten: 733
- Lid geworden op: wo mei 24, 2006 10:54 am
- Contacteer:
-
- Berichten: 5848
- Lid geworden op: do mei 11, 2006 9:02 pm
- Locatie: Schoten - Belgium
- Contacteer:
Als je accu aan zijn eind is duurt dat met de lampies aan maar 3minuten heb ik ondervondencaradoc schreef:Hai Birdies:
Tjonge, tjonge wat een avontuur Jos. Gelukkig is alles toch nog goed afgelopen........
Maar 15 min met je lichtjes aan??? is de accu niet aan zijn eind???
xieje Wim
15 minuten continue is al redelijk lang hoor, Lampie heeft me dit is voorgerekend, en natuurlijk weet ik niet meer hoe dat zat
Laatst gewijzigd door ReeF op wo jun 28, 2006 8:26 am, 1 keer totaal gewijzigd.
Proud member of the Adventure Chaptor
-
- Berichten: 5848
- Lid geworden op: do mei 11, 2006 9:02 pm
- Locatie: Schoten - Belgium
- Contacteer:
Re: afstand pmr
marcelcbrxx schreef:Nou Jos,
(emoticon met blindenstok aan de vangrail)
Mooie afstandWij hebben over een afstand van meer dan 16 km met elkaar gesproken.
UITDAGINGIk denk niet dat iemand dit record ooit zal willen verbeteren omdat je tijdens het vestigen erg nat zal worden!
Proud member of the Adventure Chaptor
-
- Berichten: 782
- Lid geworden op: vr mei 26, 2006 11:31 am
- Locatie: Boskoop NL
- Contacteer:
-
- Berichten: 0
- Lid geworden op: di mei 23, 2006 3:45 pm
- Locatie: Landsmeer
Als je bij Safety-lights het pacecar-effect aanzet, dan flitsen je knippers erg kort en fel. Je laat dan de gewone verlichting uit.newborn schreef:ik zou ze wel willen maar alleen als ze géén stroom verbruikenRK schreef:heb je nog geen safety lights ? (verkoopt marcel ook)
Hierdoor trekken dan alleen je knipperlichten een klein beetje stroom, maar doordat ze zo kort (en opvallend) flitsen is dat veel minder dan alarmlichten. Je gewone licht aan laten staan gebruikt veel meer stroom!
Ze zijn via mijn webshop te bestellen....
-
- Berichten: 847
- Lid geworden op: do mei 25, 2006 10:53 pm
- Locatie: Overloon
- Contacteer:
He, gaan we elkaar beconcureren?Frank Switser schreef:Als je bij Safety-lights het pacecar-effect aanzet, dan flitsen je knippers erg kort en fel. Je laat dan de gewone verlichting uit.newborn schreef:ik zou ze wel willen maar alleen als ze géén stroom verbruikenRK schreef:heb je nog geen safety lights ? (verkoopt marcel ook)
Hierdoor trekken dan alleen je knipperlichten een klein beetje stroom, maar doordat ze zo kort (en opvallend) flitsen is dat veel minder dan alarmlichten. Je gewone licht aan laten staan gebruikt veel meer stroom!
Ze zijn via mijn webshop te bestellen....
-
- Berichten: 0
- Lid geworden op: di mei 23, 2006 3:45 pm
- Locatie: Landsmeer
-
- Berichten: 782
- Lid geworden op: vr mei 26, 2006 11:31 am
- Locatie: Boskoop NL
- Contacteer:
Nee, volgens mij nog niet want maandagochtend na een nachtje buiten onder de carport bij het pension startte die toch gewoon weer vlot. En dat vind ik ook wel weer gaaf aan een Blackbird - die geeft het dus echt niet zo gauw opcaradoc schreef: Maar 15 min met je lichtjes aan??? is de accu niet aan zijn eind???
-
- Berichten: 782
- Lid geworden op: vr mei 26, 2006 11:31 am
- Locatie: Boskoop NL
- Contacteer:
Re: afstand pmr
Ja wat wil je ook, heb jij weleens eerder zoveel elektriciteit in de lucht meegemaaktmarcelcbrxx schreef: Wij hebben over een afstand van meer dan 16 km met elkaar gesproken. Welliswaar niet altijd even duidelijk, maar dat het zo ver kan met een Kenwood en een TTI 1446 zal wel door de bizarre weeromstandigheden zijn gekomen.
in zo'n atmosfeer KAN je accu dus niet eens helemaal leeglopen
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 72 gasten